Gelukkig
Ik blog niet zo vaak, zo spannend is mijn leven dan ook alweer niet, maar het werd nu wel weer eens tijd om een verhaaltje te schrijven. Gewoon voor mezelf, omdat ik het leuk vind, en voor jullie, die het leuk vinden om te lezen. Verschil maakt ook dat we sinds kort weer kunnen typen zonder dat er een paar toetsen ontbreken, dankzij ons nieuwe laptop vriendje. De afgelopen maand is er best veel veranderd hier in huize Muller/Vredeveld. Sinds deze week werk ik 5 dagen in de barnehage, en gaan Liam en Noëlle ook 5 dagen per week spelen met hun vriendjes en knuffelen met de leidsters. Als me dit een jaar geleden verteld werd, dat ik dit zou doen, had ik je waarschijnlijk uitgelachen. Ik riep altijd, ''ik ben geen moeder geworden om ze vervolgens 5 dagen per week weg te brengen''. De afgelopen dagen heb ik er dan ook best veel over nagedacht hoe ik het toch zo heb gekregen. Want eerlijk is eerlijk, het voelt gewoon onwijs goed, zoals we het nu doen. Hoe kan