Het wel en wee van T.V.

Een van de taken als moeder zijnde is dat je je zorgen maakt. Dat je probeert rationeel te zijn in je zorgen en dat ze niet een loopje met je nemen. Al een poosje maak ik me een beetje zorgen om Noëlle. Ze zit niet lekker in haar vel en dat merken we. Ze slaapt onrustig, kruipt elke nacht tussen Lex en mij is en we moeten haar in haar slaap regelmatig troosten vanwege nare dromen. Soms kan ze de dromen nog herinneren maar meestal niet, en dan verteld ze dat ze een fijne droom gehad heeft, vrijwel altijd dat ze ''på tur'' is met papa, mama, Liam, Bassa en Emma. Haar zusje is altijd mee in haar dromen. Vaak wil ze niet naar de barnehage, maar zodra we in de dagelijkse routine komen hoor je haar er niet meer over. Ik ben vanochtend een gesprek aangegaan met de leidster van Noëlle om andere barnehage gerelateerde dingen uit te spreken, en er zal aan worden gewerkt om ervoor te zorgen dat Noëlle het weer wat meer naar haar zin gaat krijgen. Waar Liam veel vrijwel met

Sinds gisteren loop ik al rond met losse flarden in mn hoofd, gedachtes en gevoelens die ik eens op ''papier'' wil zetten. Ik merk nu al dat ik dat eigenlijk gisteren had moeten doen, toen alles nog vers was, maar de kids kwamen thuis en dan is er van rustig schrijven geen sprake natuurlijk. Voor diegene die me op facebook volgen is het al wel duidelijk geworden dat mn lichaam de laatste weken niet meewerkt. Alweer niet. In januari ben ik naar de dokter gegaan vanwege aanhoudende hoofdpijn en opgezette handen. Hij heeft toen allerlei bloedonderzoeken laten doen en een week later belde hij me terug dat mijn ''ijzer voorraad'' erg laag is  Zie hier; Dus ik ben braaf aan de staalpillen begonnen en voelde me er ontzettend beroerd door. Na 1,5 week overgestapt naar de gewone Floradix omdat ik enorme maagpijn had en alleen maar lamlendig op de bank hing zo ongeveer. Nu met de Floradix voel ik me beter, ik slik daarnaast nog D en B vitamines. Maar, de grote