365 dagen
Op veler verzoek kruip ik dan maar toch achter mijn laptop om een verhaaltje te typen. Maar waar ga ik beginnen? De afgelopen 6 maanden heb ik mijn wereldje zo klein gemaakt en gehouden, dat het bijna spannend voelt om nu weer ineens meer te gaan delen. Ik had veel te verwerken. Veel meer dan ik ooit had gedacht. Voor mij was het noodzakelijk om de ruis op de lijn te verminderen. Geen goed bedoelde meningen of ongevraagd advies, of nog meer commentaar op mijn doen en laten. Ik had tijd en rust nodig. Nja heb tijd en rust nodig. Ik moest voor mezelf leren opkomen. Leren dat mijn gevoel en emotie en mogen zijn. Dit is overigens een mega work in progress waarbij ik hopelijk volgende maand, na 6 maanden op de wachtlijst, professionele hulp bij krijg. De afgelopen jaren heb ik ontelbare keren te horen kregen dat ik zo’n sterke vrouw ben, en “ik had het nooit gered zoals jij je overal doorheen geslagen hebt”. Dan haalde ik mijn schouders op want; me ergens doorheen slaan is het enigste wa