Zeg, hoe gaat het nou eigenlijk?
Sinds het out in the open is dat ik zwanger ben heb ik geen blog meer geplaatst. De neiging en behoefte was er wel, maar hoe ik bepaalde dingen op papier moest zetten wist ik eigenlijk niet. Het vertellen over gevoelens en vooruitgang werd zo'n gewenning dat ik het zonder moeite op papier kon zetten. Al deze nieuwe gevoelens over het leven wat echt door gaat, dat is soms wat lastiger. Ik moet er zelf ook nog aan wennen. 19 juli zijn Lex en ik eindelijk getrouwd, en eind augustus kwamen we er achter dat ik zwanger ben. Een vreselijk onzekere periode breekt aan. Dit wisten we van te voren, maar dan nog, wanneer je er dan uiteindelijk midden in zit weet je was wat je je op de hals heb gehaald. Ik nam meteen contact op met het ziekenhuis in Bergen en de verloskundige. De 1e stap was een echo om vast te stellen hoe lang ik zwanger was en aan de hand daarvan werd de afspraak voor de vlokkentest in Bergen gepland. Dat we dit onderzoek zouden laten doen stond als een paal boven water.