Het wel en wee van T.V.

En toen zag ik ineens dat het al ruim 3 weken geleden is dat ik voor het laatst wat plaatste hier.  Niet zo raar aangezien ik weer ben begonnen met fulltime werken, en de decembermaand gewoon gekkenhuis is op de barnehage. De ene activiteit na de andere organiseren, een tentoonstelling ter ere van schilder Edvard Munch op zijn 150ste verjaardag, met kunstwerken gemaakt door de kids. Een dag later was het tijd voor Sint Lucia en zo volgde er nog veel meer. In de pauze hing iedereen dan ook languit op de bank, we hadden het toe aan vakantie! Eindelijk kerst, en wat doe je dan? Juist, de halve dag in de keuken staan om vanalles lekkers te bereiden. En hoe gezellig het ook is met familie, ik heb er van genoten om 2e kerstdag te gourmetten met ons gezinnetje. Liam en Noëlle die van de tafel naar de bank en weer terug gingen omdat er een kerstfilm opstond, Billy die geduldig half onder de kerstboom ligt te wachten totdat iemand een stukje vlees laat vallen (helaas voor Billy heeft Noëlle

Zo kan ik de blog beter gaan noemen. Huize Muller/Vredeveld is deze winter niet zo gelukkig als vorig jaar. Op mn werk kreeg ik al door dat de buikgriep heerst. Vorig jaar hadden we daardoor een paar weken lang de helft van de kids om de beurt ziek. Maar Liam en Noëlle niet. Nu begon het vorige week donderdag. Noëlle was bij tante Dewi geweest en begon 's avonds te spugen, na 4 keer was ze klaar, en al gauw was ze up and running. Een dag later, Liam komt thuis (was ook bij Dewi geweest haha) en begon 's avonds laat ineens te spugen, en dat ging de hele nacht door. Zaterdagmiddag was Noëlle weer de oude en ben ik met haar naar de kerstmarkt/cafe geweest. Een dag voor de advent word hier de grote kerstboom ontstoken en word het pepperkoekdorp onthuld. Toen we daarna thuis kwamen voelde Lex zich niet lekker, daar gaat nummer 3 dacht ik. Maar hij is zonder spugen de nacht doorgekomen en voelde zich zondag weer fit. In tegenstelling tot mij, en zondagmiddag was ik aan de beurt.

November is in een zucht voorbij gegaan, december staat voor de deur, en dat houd in, kerst! Noorwegen houd van kerst. Vanaf 1 december gaan ze los, maar de kerstboom komt op kerstavond pas in huis, in tegenstelling zoals wij het vanuit NL gewend zijn. ''Hoeveel heb jij er al''? Vroeg de ene collega aan de ander. Ze hadden het over koekjes. Er zijn tig soorten ''kerstkoekjes'' in Noorwegen, die volgens traditie in de aanloop naar kerst worden gebakken. Ik maak ze dit jaar voor het eerst, aangestoken door foto's op facebook, en een stiekem kerstkriebel die steeds een beetje sterker word. Later kreeg ik het met die collega's over het traditionele kerst eten. Boerenvoedsel noemde ze het. Rode kool, zuurkool, aardappels, kolrabie stampot met verschillende soorten vlees. Simpel, smaakvol en verzadigend voedsel. De eerste keer dat ik in Noorwegen was, nam Lex mij mee naar Julebord van zijn werk, oftewel kerstdiner. Ik ging er heen met Nederland

Gisteren weer een nieuw recept geprobeerd, en het was een hit! Boordevol verse groenten, en de kids zaten er ook smakelijk in te eten. Hebttijdens het koken het recept een beetje aangepast, Noorse recepten zijn vaak wat flauw in smaak. Ingrediënten 600 gram kipfilet 1 broccoli 1 ui 100 gram champignons 2 tomaten 1 rode paprika 3 dl rijst 1 rode peper 1 el olijfolie 2 tenen knoflook 8 dl kipbouillon zout paprikapoeder kerrie kurkuma Bereidingswijze Snijd de kipfilet in reepjes. De broccoli in kleine roosjes, ui in smalle partjes, champignon in plakjes, en de tomaten en paprika in blokjes. Bak de kip in de hete olie met een beetje paprikapoeder, zout, ui en knoflook. Voeg de ongekookte rijst toe en roer. Giet de kokende bouillon erover heen (eerst 6 dl) en laat dit onder de deksel 10 minuten sudderen. Na 10 minuten voeg je de broccoli, paprika, tomaat, champignon en overige boullion toe. Laat het nog zo'n 8 minuten doorsudderen totdat de rijst helemaal z

Gisteren is mijn lieve vriendin Suus bevallen van een prachtige gezonde dochter. Dit is bijzonder. Suus en ik hebben een geschiedenis, we kennen elkaar nu z'n 13 jaar en hebben samen heel wat mee gemaakt. Vooral vreselijk veel lol. Zoals in elke vriendschap waren er periodes van minder contact, en emigreren naar Noorwegen is natuurlijk niet bevordelijk voor het onderhouden van een vriendschap, maar Suus heeft een bijzonder plekje in mijn hart, en ik was dan ook bijzonder ontroerd om te zien dat kleine Louise de kleine roze onesie aanheeft op de eerste foto's die de trotse mama mij stuurde. Suus en ik in Frankrijk, station Avignon, zomer 2007 Suus en ik zijn nu allebei mama. Een nieuw tijdperk in ons leven. Natuurlijk is het moeilijk dat ik niet direct op kraamvisite kan, maar des te meer verheug ik me op de zomer. Bij zulke dingen kan ik me makkelijk neerleggen. De afgelopen weken ben ik veel over vriendschappen gaan nadenken. Wat is er veranderd, waarom lijkt het mo

De afgelopen 4 jaar trok zoonlief zich er niks van aan wanneer de klok verzet werd. Helaas was dat vandaag anders. Nu is Liam de laatste tijd sowieso vroeg wakker, maar vandaag was het 5:30 en daar moest ik toch wel even aan wennen, ondanks dat ik me wel uitgeslapen voelde. De ochtend duurde wel errug lang, maar toch hebben een heerlijk dagje gehad. 's middags kregen we visite en hebben we lekker taart gegeten en buiten gespeeld, en toen Lex thuis was van werken lekker met z'n allen gegeten. Hier komt het recept! Bloemkool met macaroni Ingrediënten 8 plakjes pancetta (wij gebruiken gewone bacon, lang leve het supermarkt aanbod in NO) 1 grote bloemkool 500 gram gedroogde macaroni 250 gram oude cheddar (of Goudse) kaas 4 dikke plakken boerenbrood (bruinbrood voldoet) paar takjes rozemarijn 2 tenen knoflook 250 gram creme fraiche parmezaanse kaas voor erbij Om te beginnen; zet alle ingrediënten en andere spullen klaar. Breng een volle ketel water aan de kook. Ver

Dit is het eind 't Eind van het feest Kom we gaan naar beneden De bloemen zijn dood De flessen zijn leeg Het was mooi, maar nu is het verleden Jij was zo mooi Jij was prachtig maar jij Jij hebt je strijd nu gestreden De menigte weg De herrie verstomd Wat het waard was, zal moeten blijken Kom met me mee Stap uit de zon De wereld hoeft nu niet te kijken Jij was zo mooi Jij was prachtig maar jij Jij hoeft niets meer te bereiken Jij was zo mooi Jij was prachtig maar jij Jij hoeft niets meer te bereiken Hemelvaartsochtend Heldere zon Kom, we gaan naar beneden 't Feest is geeindigd Zoals het begon Lach nog eenmaal voor mij, wees tevreden Jij was zo mooi Jij was prachtig maar jij Jij hebt je strijd nu gestreden Jij was zo mooi Jij was prachtig maar jij Jij hebt je strijd nu gestreden

Eenvouding en smaakvol! Ingrediënten 500 gram rauwe scampi 500 gram spaghetti 1 citroen 1 rode peper 4 tenen knoflook paar takjes peterselie olijfolie Bereidingswijze Pel de scampi's. Op youtube staat een handig filmpje hoe je dit precies moet doen, mocht het je eerste keer zijn. Verwarm een pan met olijfolie en voeg de fijngehakte knoflook en peper toe. Let op dat de knoflook niet verbrand. Bak de scampi's in 2 delen tot dat ze roze van kleur zijn. Bak ze niet te lang want dan worden ze taai. Het duurt maar een paar minuten. Kook de spaghetti al dente, voeg de scampi's en olie toe en roer dit goed door elkaar. Breng het op smaak met citroen en zout. Strooi de fijn gehakte peterselie erover en serveer! Eet smakelijk :)

Zo blij! Ik heb het recept weer gevonden! Deze muffins zijn echt ontzettend lekker. Ik heb ze gemaakt voor het zomerfeest op de barnehage van Noëlle en de bak was in no time leeg. Dit was dus zonder de rum ;) Ik plaats hier de link: http://www.cakies.nl/2011/08/extreem-lekkere-appel-en-kaneel-cakejes/

Vanaf de eerste dat ik dit op tafel zette een favoriet! Makkelijk, voedzaam en gezond! Onze kinderen zijn er dol op. Ingrediënten 300 gram macaroni 400 gram magere rookworst 1 ui 1 broccoli 1/2 witte kool 3 el bloem 3 el zonnebloemolie 7 dl melk zout en peper (maar ik gooi er graag kerrie en nootmuskaat bij) 200 gram geraspte kaas Bereidingswijze Kook de macaroni zoals aangegeven op de verpakking. Snijd de worst in plakjes en de ui in stukjes. Snijd de broccoli in kleine roosjes en de witte kool in reepjes en kook dit kort in gezouten water. Afspoelen in ijskoud water, dan behoud het zijn kleur en knapperigheid. Fruit de bloem in de zonnebloemolie en verdun dit papje geleidelijk met de melk. Goed roeren! Laat dit zachtjes koken voor 5 minuten en breng het op smaak met de kruiden. Voeg de macaroni, groentes en worst toe, roer dit om en doe het in een ovenschaal. Bestrooien met geraspte kaas en zet het daarna in een voorverwarmde oven op 190 graden voor 15-20

Maanden geleden sinds mijn laatste blog. Ik kan niet zeggen dat er niks gebeurd is waarover ik kon vertellen, maar ik had er simpelweg geen puf voor. In juni/juli hebben we zoals gewoon weer 3 weken doorgebracht in Nederland. Een heerlijke vakantie, gezegend met het weer, maar oh oh wat hebben we het ons weer druk gemaakt. Billy was thuis in Noorwegen op een heel fijn adres. Ik zag enorm uit naar de vakantie want merkte dat ik aardig aan het eind van mn latijn was. Eigenlijk al een langere periode, maar ik was gewoon toe aan vakantie. Na bijna 5 weken vrij begon dan weer het gewone leven. 5 dagen werken en de kindjes naar de barnehage. Liam was inmiddels op zijn nieuwe afdeling begonnen, grenzend aan de mijne. Al vrij gauw merkte ik dat die 5 weken vrij weinig hadden uitgehaald, ik was en bleef moe. Had steeds minder geduld, sneller op mn tenen getrapt, veel slechte dagen en zo zo moe. Op 4 september brak het. Ik was de strijd aan het gaan met Liam, had er even genoeg van, ging naa

Dit nummer kende ik al jaren. Het staat op de cd Hotel New York van Anouk, die is grijs heb gedraaid. Kort na het uitkomen van deze cd overleed de vader van een vriendin. Ik stuurde haar dit nummer, vond hem zo mooi. Daarna werd het niet meer dan een van de vele mooie nummers van Anouk. Tot dat we afgelopen zomer in NL in de auto zaten en dit nummer ineens op de radio kwam. Zo ineens, zonder waarschuwing leek dit nummer voor mij te zijn geschreven. Het benam me de adem en tranen stroomden me over de wangen. I close my eyes  And imagine you're here  Did it all seem so hopeless  Given the chance  I would ask  Forgive me  I didn't do a thing to make you stay  I didn't say a word to make you stay  If I would have known  Could I have tried to make it easier  But I didn't do a thing  Or say a word  One word  And I don't know why you're gone, now you're gone  No beautiful goodbye  You will never leave my mind  And it turns out to be so much different than ou

Ik blog niet zo vaak, zo spannend is mijn leven dan ook alweer niet, maar het werd nu wel weer eens tijd om een verhaaltje te schrijven. Gewoon voor mezelf, omdat ik het leuk vind, en voor jullie, die het leuk vinden om te lezen. Verschil maakt ook dat we sinds kort weer kunnen typen zonder dat er een paar toetsen ontbreken, dankzij ons nieuwe laptop vriendje. De afgelopen maand is er best veel veranderd hier in huize Muller/Vredeveld. Sinds deze week werk ik 5 dagen in de barnehage, en gaan Liam en Noëlle ook 5 dagen per week spelen met hun vriendjes en knuffelen met de leidsters.  Als me dit een jaar geleden verteld werd, dat ik dit zou doen, had ik je waarschijnlijk uitgelachen. Ik riep altijd, ''ik ben geen moeder geworden om ze vervolgens 5 dagen per week weg te brengen''. De afgelopen dagen heb ik er dan ook best veel over nagedacht hoe ik het toch zo heb gekregen. Want eerlijk is eerlijk, het voelt gewoon onwijs goed, zoals we het nu doen. Hoe kan

Inspiratie komt soms op de meest rare momenten. Vanochtend bijvoorbeeld, terwijl ik onder de douche stond. Denkend aan sociale media, het missen van mama's berichtjes, het zoeken naar een andere uitlaat klep. Want de afgelopen weken waren druk, leuk, enerverend en vol nieuwe plannen. Zo krijgen we in maart, april en mei veel bezoek uit Nederland, de camping is alweer geboekt voor juli en na en goed erover nagedacht te hebben komt er eind dit jaar (als alles voorspoeding en volgens plan verloopt) een viervoeter bij. Ik heb het gevoel extra van deze plannen te kunnen genieten omdat er de afgelopen weken en bepaalde rust is neergedaald over huize Muller/Vredeveld. Dit heeft vooral te maken met Liam. Na maanden onrust heeft het mannetje ook zijn rust gevonden. Het slapen gaat beter, hij is vrolijker, meer ontspannen en overdag zindelijk, Nu ben ik niet van gisteren, en er me ter dege van bewust dat hij eigenlijk een verlengstukje van z'n mama is. Aan Liam kan je merken hoe het