Het wel en wee van T.V.

November is in een zucht voorbij gegaan, december staat voor de deur, en dat houd in, kerst! Noorwegen houd van kerst. Vanaf 1 december gaan ze los, maar de kerstboom komt op kerstavond pas in huis, in tegenstelling zoals wij het vanuit NL gewend zijn. ''Hoeveel heb jij er al''? Vroeg de ene collega aan de ander. Ze hadden het over koekjes. Er zijn tig soorten ''kerstkoekjes'' in Noorwegen, die volgens traditie in de aanloop naar kerst worden gebakken. Ik maak ze dit jaar voor het eerst, aangestoken door foto's op facebook, en een stiekem kerstkriebel die steeds een beetje sterker word. Later kreeg ik het met die collega's over het traditionele kerst eten. Boerenvoedsel noemde ze het. Rode kool, zuurkool, aardappels, kolrabie stampot met verschillende soorten vlees. Simpel, smaakvol en verzadigend voedsel. De eerste keer dat ik in Noorwegen was, nam Lex mij mee naar Julebord van zijn werk, oftewel kerstdiner. Ik ging er heen met Nederland

Gisteren weer een nieuw recept geprobeerd, en het was een hit! Boordevol verse groenten, en de kids zaten er ook smakelijk in te eten. Hebttijdens het koken het recept een beetje aangepast, Noorse recepten zijn vaak wat flauw in smaak. Ingrediënten 600 gram kipfilet 1 broccoli 1 ui 100 gram champignons 2 tomaten 1 rode paprika 3 dl rijst 1 rode peper 1 el olijfolie 2 tenen knoflook 8 dl kipbouillon zout paprikapoeder kerrie kurkuma Bereidingswijze Snijd de kipfilet in reepjes. De broccoli in kleine roosjes, ui in smalle partjes, champignon in plakjes, en de tomaten en paprika in blokjes. Bak de kip in de hete olie met een beetje paprikapoeder, zout, ui en knoflook. Voeg de ongekookte rijst toe en roer. Giet de kokende bouillon erover heen (eerst 6 dl) en laat dit onder de deksel 10 minuten sudderen. Na 10 minuten voeg je de broccoli, paprika, tomaat, champignon en overige boullion toe. Laat het nog zo'n 8 minuten doorsudderen totdat de rijst helemaal z

Gisteren is mijn lieve vriendin Suus bevallen van een prachtige gezonde dochter. Dit is bijzonder. Suus en ik hebben een geschiedenis, we kennen elkaar nu z'n 13 jaar en hebben samen heel wat mee gemaakt. Vooral vreselijk veel lol. Zoals in elke vriendschap waren er periodes van minder contact, en emigreren naar Noorwegen is natuurlijk niet bevordelijk voor het onderhouden van een vriendschap, maar Suus heeft een bijzonder plekje in mijn hart, en ik was dan ook bijzonder ontroerd om te zien dat kleine Louise de kleine roze onesie aanheeft op de eerste foto's die de trotse mama mij stuurde. Suus en ik in Frankrijk, station Avignon, zomer 2007 Suus en ik zijn nu allebei mama. Een nieuw tijdperk in ons leven. Natuurlijk is het moeilijk dat ik niet direct op kraamvisite kan, maar des te meer verheug ik me op de zomer. Bij zulke dingen kan ik me makkelijk neerleggen. De afgelopen weken ben ik veel over vriendschappen gaan nadenken. Wat is er veranderd, waarom lijkt het mo