Hallo Juni

En toen was het alweer juni voordat we er erg in hadden, en het zomer gevoel is helemaal op zijn plaats. We worden al een ruime week getrakteerd op zonnige dagen en heerlijke tempraturen. We zijn dan ook voornamelijk buitenshuis te vinden. De afgelopen 4 dagen had ik vrij samen met de kids, alleen Lex moest vrijdag nog even werken. We zijn naar het bergmeer Risevatn geweest, hier in het dorp, en gisteren hebben we de hele middag doorgebracht op het sportveld, hier kunnen de kids heerlijk rondjes fietsen zonder hellingen en andere obstakels. Liam vind het na vorig jaar een paar keer te zijn gevallen erg spannend om zonder zijwieltjes te fietsen, maar hij kan het wel. Nu heeft hij alleen zijn fiets die hij vorig jaar van opa Jan heeft gekregen moeten afstaan aan Noëlle, omdat die nu ook helemaal de smaak te pakken heeft. Liam heeft dus nu z'n 16'' fiets in gebruik, wel met zijwieltjes omdat hij nog niet met zn voeten aan de grond kan komen op die fiets.

Als je goed kijkt (of inzoomt) die je Noëlle en Lex hier fietsen.

Noëlle en Storm pootje baden in Risevatn

We begonnen deze vrije dagen wel even met een baalmomentje. Mijn telefoon is dood. De eerste samsung in ruim 10 jaar die stuk is gegaan, en dan komt het nog geeneens door mezelf! Ik heb er 2 gehad in mijn tienerjaren en toen was ik er niet heeeeel voorzichtig mee, maar niks was die telefoons te veel. Nu viel mijn Note 2 op mijn werk van een karretje af buiten, in nattigheid en grind. Niks aan de hand dacht ik, behalve wat cosmetische schade, maar de volgende dag bleek dat hij niet meer op laad. Waar ik het meeste van baal is dat ik dus niet bij de foto's kan komen die er nog op staan omdat deze op het interne geheugen staan en niet op de sd kaart. Gelukkig had Lex zijn oude S3 nog liggen en die voldoet nu prima. Zolang ik maar bereikbaar ben en foto's kan maken.

Afgelopen zaterdag ben ik samen met de kids naar een collega geweest. Haar kleinzoon was op bezoek en is een vriendje van Liam. Het zwembadje stond buiten dus de jongens hadden het enorm gezellig. Hoogepunt voor Noëlle (en mama) was een nest met 8 puppies. Wat een prachtige mormeltjes, echt om te smelten. Noëlle was er dan ook niet bij weg te slaan en was zo lief en voorzichtig met ze, gewoon genieten.

Noëlle werd vanochtend wakker met koorts en een bleek bekkie, ik heb haar dus thuis gehouden van de barnehage en nam van de gelegenheid gebruik om maar eens opzoek te gaan naar vacatures en uit te zoeken hoe ik een uitkering moet aanvragen. Zekerheid over mijn baan is er nog steeds niet, maar ik zie het zeer donker in door verschillende plannen en uitspraken. Na een poosje voelde ik me helemaal sipjes, ik heb namelijk geen zin om een andere baan te moeten zoeken, ik vermaak me prima waar ik zit en het levert 0 stress op icm met Liam en Noëlle en Lex zijn rooster. De gedachte dat we weer terug bij af zouden zijn, met het eeuwige gepuzzel en gedoe, nee daar werd ik niet vrolijker op. Dus uiteindelijk die websites weg geklikt, en besloten om onze vakantie te boeken.

Geen wekenlange reis naar Nederland dit keer, maar een paar daagjes weg in het mooie Noorwegen. Lex en ik hebben dit keer maar 1 week gezamelijke vakantie, en dan gaan we een paar dagen naar Gudvangen. We nemen de trein van Flåm naar Myrhol en gaan dan met de fiets weer terug naar Flåm via Rallarvegen.

Flåmsbana

Rallarvegen

 Het word dus echt Noorse schoonheid opslurpen. Een uur rijden van Gudvangen zit een familiepark, Mikkelparken. Daar is vanalles te doen, een zwempark, speelparken, dierenparkjes etc. Misschien gaan we daar ook nog een dagje heen. Liam en Noëlle werden het meest enthousiast bij het zien van het primitieve hutje met stapelbedden waar we zullen overnachten. Voor Billy en Storm zullen we een fijn logeeradresje zoeken voor die paar dagen. We hebben al een paar opties gelukkig. Voor de andere 2 weken dat de kids en ik vakantie hebben zullen het veel wandelingen hier in de buurt worden, lekker pootje baden en misschien wel zwemmen als het water genoeg is opgewarmd. Mijn doel is in ieder geval om de Hornelen te beklimmen, de hoogste zeeklif van Europa.

De Hornelen in Bremanger, Sogn og Fjordane.

Ondanks de onzekerheid rondom mijn baan, blijf ik toch positief. Er komt wel weer wat op mijn pad, en er staat verschillende heerlijke dingen op de planning. Afgelopen 2 mei hebben we ons trouwfeest gehad en 13 augustus gaan we voor het echie trouwen. Op die datum is het 7 jaar geleden dat de vonk oversprong tussen ons. Maar eerst hebben we Liam die 5 jaar word en 2 week daarna word Lex dan toch eindelijk 30 jaar. 2 redenen voor een feestje, en met name die laatste zal niet onopgemerkt voorbij gaan ;)