Begin

Vandaag besloten om het bloggen te gaan proberen. Er zijn zoveel dagelijkse dingen die ik van me af wil schrijven..

Gauw meer.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

365 dagen

 Op veler verzoek kruip ik dan maar toch achter mijn laptop om een verhaaltje te typen. Maar waar ga ik beginnen? De afgelopen 6 maanden heb ik mijn wereldje zo klein gemaakt en gehouden, dat het bijna spannend voelt om nu weer ineens meer te gaan delen. Ik had veel te verwerken. Veel meer dan ik ooit had gedacht. Voor mij was het noodzakelijk om de ruis op de lijn te verminderen. Geen goed bedoelde meningen of ongevraagd advies, of nog meer commentaar op mijn doen en laten. Ik had tijd en rust nodig. Nja heb tijd en rust nodig.  Ik moest voor mezelf leren opkomen. Leren dat mijn gevoel en emotie en mogen zijn. Dit is overigens een mega work in progress waarbij ik hopelijk volgende maand, na 6 maanden op de wachtlijst, professionele hulp bij krijg.  De afgelopen jaren heb ik ontelbare keren te horen kregen dat ik zo’n sterke vrouw ben, en “ik had het nooit gered zoals jij je overal doorheen geslagen hebt”. Dan haalde ik mijn schouders op want; me ergens doorheen slaan is het enigste wa
Meer lezen

27 maart 2015

Vrijdag. De hele dag ben ik tegen beter weten in bezig geweest om Liam en Noëlle terug te verhuizen naar hun eigen kamer, boven. De deelden namelijk een slaapkamer beneden, maar omdat we daar de babykamer van wouden maken, en we het tijd vonden dat ze zouden leren om op hun eigen kamer te slapen, hadden we dit gepland. Aan het eind van de middag stonden beide bedden boven en kon ik geen stap meer zetten. Stomme bekken. Rond een uurtje of 20:00 was het bedtijd. Liam sliep al snel, super goed. Lex zat bij Noëlle want die vond de overgang wel erg groot. Ik nestelde me op de stoel met de tablet, Downton Abbey en de koptelefoon op. Een doodnormale vrijdagavond. Op een gegeven moment rook ik iets. Brandlucht, plastic. Ik liep naar de keuken, in de veronderstelling dat er nog een pitje zou aanstaan of dat de waterkoker kuren had (dat laatste gebeurde met een oude waterkoker maar liep goed af). Dat was het niet. In mn ooghoek zie ik oranje licht vandaan komen onder het balkon. Ik roep Lex, m
Meer lezen

Weeëg en onwel

Zo kan ik de blog beter gaan noemen. Huize Muller/Vredeveld is deze winter niet zo gelukkig als vorig jaar. Op mn werk kreeg ik al door dat de buikgriep heerst. Vorig jaar hadden we daardoor een paar weken lang de helft van de kids om de beurt ziek. Maar Liam en Noëlle niet. Nu begon het vorige week donderdag. Noëlle was bij tante Dewi geweest en begon 's avonds te spugen, na 4 keer was ze klaar, en al gauw was ze up and running. Een dag later, Liam komt thuis (was ook bij Dewi geweest haha) en begon 's avonds laat ineens te spugen, en dat ging de hele nacht door. Zaterdagmiddag was Noëlle weer de oude en ben ik met haar naar de kerstmarkt/cafe geweest. Een dag voor de advent word hier de grote kerstboom ontstoken en word het pepperkoekdorp onthuld. Toen we daarna thuis kwamen voelde Lex zich niet lekker, daar gaat nummer 3 dacht ik. Maar hij is zonder spugen de nacht doorgekomen en voelde zich zondag weer fit. In tegenstelling tot mij, en zondagmiddag was ik aan de beurt.
Meer lezen