De wekker en ik.

Wij liggen elkaar niet.. Meerder keren per week proberen we het weer. Geef ik hem een beetje speling zodat we de dag gezellig beginnen, maar vandaag liet hij me weer grandioos in de steek.

Vandaag had ik mijn eerste dag als invaller op de barnehage. Had hier super veel zin in, 2 wekkers gezet omdat ik gisteren nog in de kroeg aan het werk was en dus pas laat thuis en laat in bed. Ik had ook wel vertrouwen in mijn innerlijke wekker, zoals gewoonlijk wanneer er iets spannends te gebeuren staat. Helaas was ik vanochtend om 5:45 nog dusdaning slaperig dat ik me niks spannends kon heugen, mn wekker uitdrukte en verder ben gaan slapen. Om vervolgens ruim een uur later wakker te schrikken, zo snel en zachtjes mogelijk me aan te kleden, mn rechtopstaande pony tot liggen te dwingen (ja ik heb het over mn haar), lunch mee te nemen en gauw een broodje te smeren die ik in de taxi kon opeten. Keurig op tijd en speurend naar koffie kwam ik aan tafel te zitten met een groepje actieve 5 jarigen die duidelijk al wat langer wakker waren dan mij.

Ik was best een tikkie gespannen hoe Liam zou reageren. Ik was dan wel op een andere afdeling, maar ze spelen wel gezamelijk buiten. Mijn groep was als eerste buiten en toen Liam een kwartier later naar buiten kwam zat ik verdekt opgesteld met mn fluo gele reflecterende hesje bij de achterste zandbak. En er ging nog een kwartier overheen voordat Mr Muller zijn mama gevonden had. Alle meiden die die ochtend niet bij mij weg waren te slaan dromden nu om Liam heen. Ach jochie, wen dr maar alvast aan.

Na een gevoelsmatig zeer korte werkdag gingen Liam en ik richting de andere barnehage om Noëlle op te halen. Tante Pollewop was niet helemaal in haar hum vandaag, stilletjes, minder eetlust etc. Eenmaal thuis stonden we in de keuken, ze stond met dr mondje wijdopen te wachten tot dat ik eindelijk het pak koekjes open had, zie ik ineens een nieuwe witte bult zitten! Noëlle heeft dus gewoon in 1 nacht tijd een nieuwe kies gekregen, arm ding. Met 11 maanden kreeg ze haar eerste tandje die er een eeuwigheid over deed om door te komen, en nu met 18 maanden vind haar gebitje het nodig om als wortels omhoog te schieten.

Vandaag ben ik ook achter een toppunt van schattigheid gekomen. Nu heb ik wel regelmatig zulke momenten met Noëlle (wie snapt dat nou niet?) Mama is een Glee fan en samen met mijn mini Gleekjes kijken we  's avonds na het eten vaak naar de zogenaamde jukebox op de dvd's. Voor diegene die het zich afvragen, Lex heeft in deze week late dienst. Anyhow. Inmiddels hebben beide Gleekjes al hun voorkeur nummers, waarbij met name door Liam herhaaldelijk word gevraagd; nog een keer? Goed, vanavond, Buenos Aires van de musical Evita, een favoriet van Noëlle. 2 kleine handjes die proberen mee te klappen de eerste seconden en dan 2 mollige in gestreepte maillot gehezen beentjes die staan te stampen en dansen van plezier. Kan je het voor je zien?


Reacties

Populaire posts van deze blog

365 dagen

27 maart 2015

Weeëg en onwel