Vooruit kijken
Dat is wat we nu doen. Morgen is het 4 weken geleden sinds de brand. 4 weken, klinkt best kort, of ook wel weer lang. En zo verschilt het ook in ons gevoel. 4 roerige weken. We hebben de draad weer weten op te pakken. Lex is weer aan het werk, Liam en Noëlle gaan elke dag naar de barnehage. Zwangere moeke ontfermt zich over het huishouden en regelzaakjes. Nog altijd hebben we alle 4 goede en slechte dagen, en dat zal voorlopig nog wel even zo blijven. We slaan ons er doorheen, maar ik zal niet ontkennen dat die slechte dagen loodzwaar kunnen zijn. We hebben gesprekken gehad met de pedagogisch leidsters van Liam en Noëlle. Ze worden goed gevolgd op de barnehage. Hun zien ook dat ze er door zijn aangedaan, maar ook dat er een stijgende lijn in zit. Liam heeft vooral moeite met het uiten van zijn gevoel, of in ieder geval, op een meer gedoseerde manier. Beetje lastig uit te leggen. Hij kan vreselijk boos worden, alles willen slaan (voorwerpen gelukkig, geen mensen), en schelden. Maar 9 van de 10 keer zit er wat anders achter en het duurt even voordat dat doorbreekt op zn koppie. Op zulke dagen heeft hij veel knuffels en geborgenheid nodig, en dat krijgt hij sowieso thuis, maar op de barnehage zijn ze ook goed om dit te vertolken. Echt veel praten over de brand doet hij momenteel niet. Gisteren waren we bijvoorbeeld foto's aan het kijken, en toen merkte Noëlle allemaal dingen op die er nu niet meer zijn. Toen vroeg hij of we ergens anders dan de brand konden praten. En dat doen we dan ook.
Zodra het mooi weer is, is Liam buiten. Aan het fietsen of met zn op afstand bestuurbare auto aan het racen. Noëlle moet wel mee naar buiten, hij wil niet alleen. Maar ook bij onze apekop zien we dat er gelukkig een stijgende lijn in zit. Over 4 maanden heeft hij zn eerste schooldag, iets waar hij het erg aan toe heeft!
Noëlle is een heel ander persoontje dan haar broer. Vanaf dag 1 heeft zij er weinig over gepraat. Eigenlijk voornamelijk over Billy en Storm, maar verder niet echt. Op de barnehage was het ook opgevallen dat ze stiller is, meer inzichzelf, en trekt zich ook vaker terug. Daarnaast vind ze haar rust niet wanneer ze naar de lunch een korte periode hebben dat ze rusten (kussen en dekentje op de grond en vaak een luisterboek aan). Ook Noëlle zoekt de geborgenheid bij 1 van haar leidsters. Daarnaast verwerkt zij veel 's nachts. Het gaat nu gelukkig steeds beter, maar ze kan 's nachts erg naar dromen. Ze word er niet altijd wakker van. Vreselijk om te zien, mijn mamahart breekt dan echt in tweeen. Net als wanneer ik zie dat Liam zo met zichzelf worstelt. Gelukkig zien we ook bij Noëlle dat het elke dag een beetje beter gaat. Zo zit ze bijvoorbeeld weer te zingen op de wc, iets waar wij nu echt van kunnen genieten, dat ons meisje weer beter in haar velletje zit. Ook praat ze weer steeds meer over de baby. Ik heb van de week 2 jurken gekocht, exact dezelfde. 1 in maatje 56 en 1 in maatje 110. Noëlle is momenteel nogal van het matchen in kleding met mama, dus deze jurkjes waren dan ook een schot in de roos! Ze mag hem natuurlijk zondag al aan, dan word onze muppet alweer 4 jaar!
Weekenden zijn vrij pittig. Op een 1 of andere manier ontkomen we er dan niet aan om bepaalde gevoelens onder ogen te zien. Geen afleiding van werk of barnehage. Maar komend weekend word anders! Morgenmiddag haal ik papa op van het vliegveld in Florø! Hier kijken we allemaal enorm naar uit. Afgelopen vrijdag is na een kort maar hevig ziektebed papa's broer, onze oom Barry overleden. Veels te jong, en een enorme klap in het gezicht. Voor ons allemaal is het goed om even een break te hebben van de afgelopen weken. Voor papa dat hij naar Noorwegen komt, en voor ons dat ie op bezoek komt. De kids kijken er enorm naar uit, en wij natuurlijk ook!
En zo zijn er elke keer weer lichtpuntjes waar we naar uit kijken. Alles is rond met de verzekering, wat inhoud dat we volgend week naar Bergen kunnen om o.a. een nieuw bed te kopen. We lenen nu een bed van collega's van Lex. Prima bed, maar voor mij te laag om uit te komen, en op een 1 of andere manier liggen we allebei gewoon niet echt lekker. Daarna moet Lex naar Oslo om een nieuw paspoort aan te vragen, wanneer hij die heeft kan hij weer een rijbewijs aanvragen. We zouden eerste met zn allen gaan, maar de vliegtickets zijn niet te betalen voor dat kleine stukje. Dus nu besloten dat we volgend jaar gaan, dan kan het mupke in mn buik ook meteen haar eigen paspoort krijgen, voor wanneer we naar Nederland gaan.
2 weken geleden had ik een echo in Førde om gewoon alles weer even te checken. Mupke maakt het goed, over haar en mijn groei valt niet op te scheppen, en ondanks dat alles goed gaat, ben ik er nu meer mee bezig wat ik binnen krijg en dat ik voldoende slaap/rust krijgt. Heb helaas gauw last van harde buiken, dus moet ook beter naar mn lijf luisteren. 12 mei heb ik weer een echo. Ben benieuwd!
Ook heb ik weer een kinderwagen gekocht, en Liam heeft een mooie voetenzak uitgekozen voor zn zusje. Een kinderwagen waar ik altijd al gedroomd heb, dus ben echt heel erg happy. Dat worden vele vele wandelingen samen met vriendinnen die ook een kleintje krijgen dit jaar!
Afgelopen dinsdag hebben we een gesprek gehad met de verzekering die voor de herbouw van het huis zorgt. Als alles rond is met de inboedelverzekering van alle 3 de woningen, dan gaan ze beginnen met slopen en opruimen. Hier kijken we naar uit. Wij komen er gelukkig niet dagelijks langs, maar het blijft een ontzettend naar gezicht. En dan denk ik aan de buren die er gewoon continu tegenaan kijken, nee niet fijn. Laten ze het maar gauw opruimen. Dan kunnen ze ook beginnen met het bouwen van ons nieuwe stekkie. We zijn erg benieuwd hoe we dat proces gaan beleven.
Tijd zal het leren..
Zodra het mooi weer is, is Liam buiten. Aan het fietsen of met zn op afstand bestuurbare auto aan het racen. Noëlle moet wel mee naar buiten, hij wil niet alleen. Maar ook bij onze apekop zien we dat er gelukkig een stijgende lijn in zit. Over 4 maanden heeft hij zn eerste schooldag, iets waar hij het erg aan toe heeft!
Noëlle is een heel ander persoontje dan haar broer. Vanaf dag 1 heeft zij er weinig over gepraat. Eigenlijk voornamelijk over Billy en Storm, maar verder niet echt. Op de barnehage was het ook opgevallen dat ze stiller is, meer inzichzelf, en trekt zich ook vaker terug. Daarnaast vind ze haar rust niet wanneer ze naar de lunch een korte periode hebben dat ze rusten (kussen en dekentje op de grond en vaak een luisterboek aan). Ook Noëlle zoekt de geborgenheid bij 1 van haar leidsters. Daarnaast verwerkt zij veel 's nachts. Het gaat nu gelukkig steeds beter, maar ze kan 's nachts erg naar dromen. Ze word er niet altijd wakker van. Vreselijk om te zien, mijn mamahart breekt dan echt in tweeen. Net als wanneer ik zie dat Liam zo met zichzelf worstelt. Gelukkig zien we ook bij Noëlle dat het elke dag een beetje beter gaat. Zo zit ze bijvoorbeeld weer te zingen op de wc, iets waar wij nu echt van kunnen genieten, dat ons meisje weer beter in haar velletje zit. Ook praat ze weer steeds meer over de baby. Ik heb van de week 2 jurken gekocht, exact dezelfde. 1 in maatje 56 en 1 in maatje 110. Noëlle is momenteel nogal van het matchen in kleding met mama, dus deze jurkjes waren dan ook een schot in de roos! Ze mag hem natuurlijk zondag al aan, dan word onze muppet alweer 4 jaar!
Weekenden zijn vrij pittig. Op een 1 of andere manier ontkomen we er dan niet aan om bepaalde gevoelens onder ogen te zien. Geen afleiding van werk of barnehage. Maar komend weekend word anders! Morgenmiddag haal ik papa op van het vliegveld in Florø! Hier kijken we allemaal enorm naar uit. Afgelopen vrijdag is na een kort maar hevig ziektebed papa's broer, onze oom Barry overleden. Veels te jong, en een enorme klap in het gezicht. Voor ons allemaal is het goed om even een break te hebben van de afgelopen weken. Voor papa dat hij naar Noorwegen komt, en voor ons dat ie op bezoek komt. De kids kijken er enorm naar uit, en wij natuurlijk ook!
En zo zijn er elke keer weer lichtpuntjes waar we naar uit kijken. Alles is rond met de verzekering, wat inhoud dat we volgend week naar Bergen kunnen om o.a. een nieuw bed te kopen. We lenen nu een bed van collega's van Lex. Prima bed, maar voor mij te laag om uit te komen, en op een 1 of andere manier liggen we allebei gewoon niet echt lekker. Daarna moet Lex naar Oslo om een nieuw paspoort aan te vragen, wanneer hij die heeft kan hij weer een rijbewijs aanvragen. We zouden eerste met zn allen gaan, maar de vliegtickets zijn niet te betalen voor dat kleine stukje. Dus nu besloten dat we volgend jaar gaan, dan kan het mupke in mn buik ook meteen haar eigen paspoort krijgen, voor wanneer we naar Nederland gaan.
2 weken geleden had ik een echo in Førde om gewoon alles weer even te checken. Mupke maakt het goed, over haar en mijn groei valt niet op te scheppen, en ondanks dat alles goed gaat, ben ik er nu meer mee bezig wat ik binnen krijg en dat ik voldoende slaap/rust krijgt. Heb helaas gauw last van harde buiken, dus moet ook beter naar mn lijf luisteren. 12 mei heb ik weer een echo. Ben benieuwd!
Ook heb ik weer een kinderwagen gekocht, en Liam heeft een mooie voetenzak uitgekozen voor zn zusje. Een kinderwagen waar ik altijd al gedroomd heb, dus ben echt heel erg happy. Dat worden vele vele wandelingen samen met vriendinnen die ook een kleintje krijgen dit jaar!
Afgelopen dinsdag hebben we een gesprek gehad met de verzekering die voor de herbouw van het huis zorgt. Als alles rond is met de inboedelverzekering van alle 3 de woningen, dan gaan ze beginnen met slopen en opruimen. Hier kijken we naar uit. Wij komen er gelukkig niet dagelijks langs, maar het blijft een ontzettend naar gezicht. En dan denk ik aan de buren die er gewoon continu tegenaan kijken, nee niet fijn. Laten ze het maar gauw opruimen. Dan kunnen ze ook beginnen met het bouwen van ons nieuwe stekkie. We zijn erg benieuwd hoe we dat proces gaan beleven.
Tijd zal het leren..
Reacties
Een reactie posten