Lente?
Vanochtend de kids naar de barnehage gebracht, inmiddels gaan ze beide op de fiets want Noëlle heeft ook eindelijk haar eigen stalen ros. Roze fiets, roze helm, roze rugtas, aldus een roze wolk die voorbij suist. Nu hebben we hier nogal met heuvels en hellingen te maken. Liam red zich prima, maar Noëlle bezorgd ons nog al eens voor een hartverzakking, maar het gaat altijd goed!
Op de terugweg langs de winkel geweest, en vond het ineens opvallend warm! De afgelopen dagen stond er een koude noorderwind, maar het is vandaag erg mild buiten. Hopelijk blijft dat zo, want niks is fijner om de deuren open te hebben en dat Liam en Noëlle lekker buiten kunnen spelen.
Afgelopen weekenden waren fijn. Papa was hier in het weekend dat we Noëlles verjaardag vierden. Een geslaagde dag, ons mupke heeft genoten en is zoals het hoort heerlijk verwend. Het voelde dan ook als een opluchting om afleiding te hebben op die beruchte vrije dagen. Afgelopen weekend ging ook goed. We merken duidelijk vooruitgang met Liam en Noëlle. Het slapen gaat over het algemeen beter. Noëlle heeft nagenoeg geen nachtmerries meer. Liam heeft minder boze en gefrustreerde buien. Ook op de barnehage merken ze dat het beter met ze gaat.
Afgelopen weekend nog een moeilijk momentje met Noëlle. We liepen in de winkel voorbij het hondenspeelgoed. Daar wou ze even kijken, prima. Mama? Kunnen we deze kopen? Waarom dan lievie vroeg ik. ''Die kunnen we bewaren voor Storm''. Zulke momentjes benemen we even de adem. Ik wist dan ook even niet zo gauw met een goed antwoord te komen. Ik vroeg haar of ze wel wist dat Storm er niet meer is. Ja dat wist ze wel, en ze legde het speelgoed terug en liep verder.
Zoiets blijft bij mij dan wel even hangen. Het zit hem in de kleine dingetjes. Koekkruimels die op de grond vallen, waar we ons normaal geen seconde druk over konden maken omdat ze dan al opgesnuffeld waren. Of etenrestjes die nu in de afvalbak moeten ipv dat er iemand op zn allerliefst naast je zit te wachten tot ie wat lekkers krijgt wat over is.
En dan afgelopen nacht. Lex is weer voor het eerst weg voor zn werk voor de vakbond. Dit keer 2 nachtjes en eind deze maand een hele week. Nu heb ik er nooit van gehouden om 's nachts alleen thuis te zijn, en daarom mocht Billy deze nachten altijd bij me op bed slapen. Storm niet, want dan kwam er van slapen niks terrecht. Maar Billy hoorde alles altijd eerder dan ons, (soms ook dingen die er niet waren), maar het gaf mij in ieder geval een gerusstellend gevoel en daardoor sliep ik beter.
Gisteren ben ik voor mijn doen laat opgebleven, uiteindelijk rond 23:30 toch maar naar bed gegaan toen ik de laatste aflevering van Call the Midwife op Netflix had gekeken. Kids sliepen natuurlijk als een blok, maar tot mijn opluchting kwamen ze beide naar me toe toen ik mn tanden stond te poetsen. Dus hoppa, met zn allen in het grote bed. De kleinste smurf neemt zoals gewoonlijk de meeste ruimte in beslag, mept Liam een keer in zn gezicht, en ik moet met mn rug naar haar toe liggen omdat er anders een voet of 2 in mn buik beland en dat is nu natuurlijk niet zo fijn. Uiteindelijk hebben we alle drie redelijk goed geslapen. Raar genoeg was Noëlle diegene die al gapend dr tanden stond te poetsen vanochtend, dus die doet denk ik nog wel even een tukkie op de barnehage vanmiddag.
Liam heeft vanmiddag zijn eerste voetbaltraining buiten, dus hopelijk blijft het weer zo lekker zoals nu.
Vrijdag 24 april zijn ze begonnen met asbest verwijderen bij ons andere ''huis'', en die dinsdag erop zijn ze begonnen met slopen en opruimen. Van dat laatste stond een filmpje op facebook van het bedrijf die dat doet. Ik kon er niks aan doen, maar het voelde vreemd om te zien dat dit gefilmd werd om op een bepaalde manier reclame te maken (andere reden kon ik zo niet bedenken). Maar goed, zoiets is voor ons ook persoonlijker en gevoelig denk ik.
Nu hoop ik dat ze gauw gaan beginnen met de heropbouw, we zijn erg benieuwd.
Morgen ga ik weer naar de verloskundige en volgende week weer naar het ziekenhuis voor een echo. De afgelopen weken heb ik aardig wat babyuitzet verzameld. Nu nog een bedje en wat kleine dingetjes en dan zijn we er klaar voor.
Dagelijks doen we ons best om er het beste van te maken, en op de meeste dagen gaat dat vanzelf, en sommige dagen lijkt alles een slechte film en willen we gewoon naar huis. We verheugen ons op de zomer en de komst van ons kleine meisje.
En laat ik vooral niet vergeten om ook op deze manier de lieve mensen te bedanken die ons verrassen met lieve kaartjes en pakketjes uit NL, het doet ons ontzettend goed om te weten dat er aan ons gedacht word. Dank jullie wel!
Op de terugweg langs de winkel geweest, en vond het ineens opvallend warm! De afgelopen dagen stond er een koude noorderwind, maar het is vandaag erg mild buiten. Hopelijk blijft dat zo, want niks is fijner om de deuren open te hebben en dat Liam en Noëlle lekker buiten kunnen spelen.
Afgelopen weekenden waren fijn. Papa was hier in het weekend dat we Noëlles verjaardag vierden. Een geslaagde dag, ons mupke heeft genoten en is zoals het hoort heerlijk verwend. Het voelde dan ook als een opluchting om afleiding te hebben op die beruchte vrije dagen. Afgelopen weekend ging ook goed. We merken duidelijk vooruitgang met Liam en Noëlle. Het slapen gaat over het algemeen beter. Noëlle heeft nagenoeg geen nachtmerries meer. Liam heeft minder boze en gefrustreerde buien. Ook op de barnehage merken ze dat het beter met ze gaat.
Afgelopen weekend nog een moeilijk momentje met Noëlle. We liepen in de winkel voorbij het hondenspeelgoed. Daar wou ze even kijken, prima. Mama? Kunnen we deze kopen? Waarom dan lievie vroeg ik. ''Die kunnen we bewaren voor Storm''. Zulke momentjes benemen we even de adem. Ik wist dan ook even niet zo gauw met een goed antwoord te komen. Ik vroeg haar of ze wel wist dat Storm er niet meer is. Ja dat wist ze wel, en ze legde het speelgoed terug en liep verder.
Zoiets blijft bij mij dan wel even hangen. Het zit hem in de kleine dingetjes. Koekkruimels die op de grond vallen, waar we ons normaal geen seconde druk over konden maken omdat ze dan al opgesnuffeld waren. Of etenrestjes die nu in de afvalbak moeten ipv dat er iemand op zn allerliefst naast je zit te wachten tot ie wat lekkers krijgt wat over is.
En dan afgelopen nacht. Lex is weer voor het eerst weg voor zn werk voor de vakbond. Dit keer 2 nachtjes en eind deze maand een hele week. Nu heb ik er nooit van gehouden om 's nachts alleen thuis te zijn, en daarom mocht Billy deze nachten altijd bij me op bed slapen. Storm niet, want dan kwam er van slapen niks terrecht. Maar Billy hoorde alles altijd eerder dan ons, (soms ook dingen die er niet waren), maar het gaf mij in ieder geval een gerusstellend gevoel en daardoor sliep ik beter.
Gisteren ben ik voor mijn doen laat opgebleven, uiteindelijk rond 23:30 toch maar naar bed gegaan toen ik de laatste aflevering van Call the Midwife op Netflix had gekeken. Kids sliepen natuurlijk als een blok, maar tot mijn opluchting kwamen ze beide naar me toe toen ik mn tanden stond te poetsen. Dus hoppa, met zn allen in het grote bed. De kleinste smurf neemt zoals gewoonlijk de meeste ruimte in beslag, mept Liam een keer in zn gezicht, en ik moet met mn rug naar haar toe liggen omdat er anders een voet of 2 in mn buik beland en dat is nu natuurlijk niet zo fijn. Uiteindelijk hebben we alle drie redelijk goed geslapen. Raar genoeg was Noëlle diegene die al gapend dr tanden stond te poetsen vanochtend, dus die doet denk ik nog wel even een tukkie op de barnehage vanmiddag.
Liam heeft vanmiddag zijn eerste voetbaltraining buiten, dus hopelijk blijft het weer zo lekker zoals nu.
Vrijdag 24 april zijn ze begonnen met asbest verwijderen bij ons andere ''huis'', en die dinsdag erop zijn ze begonnen met slopen en opruimen. Van dat laatste stond een filmpje op facebook van het bedrijf die dat doet. Ik kon er niks aan doen, maar het voelde vreemd om te zien dat dit gefilmd werd om op een bepaalde manier reclame te maken (andere reden kon ik zo niet bedenken). Maar goed, zoiets is voor ons ook persoonlijker en gevoelig denk ik.
Nu hoop ik dat ze gauw gaan beginnen met de heropbouw, we zijn erg benieuwd.
Morgen ga ik weer naar de verloskundige en volgende week weer naar het ziekenhuis voor een echo. De afgelopen weken heb ik aardig wat babyuitzet verzameld. Nu nog een bedje en wat kleine dingetjes en dan zijn we er klaar voor.
Dagelijks doen we ons best om er het beste van te maken, en op de meeste dagen gaat dat vanzelf, en sommige dagen lijkt alles een slechte film en willen we gewoon naar huis. We verheugen ons op de zomer en de komst van ons kleine meisje.
En laat ik vooral niet vergeten om ook op deze manier de lieve mensen te bedanken die ons verrassen met lieve kaartjes en pakketjes uit NL, het doet ons ontzettend goed om te weten dat er aan ons gedacht word. Dank jullie wel!
Reacties
Een reactie posten